
Εξετάζεται η θέσπιση προκαταρκτικών φορολογικών αποφάσεων σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών.
Στόχος της πρωτοβουλίας είναι η ενίσχυση της φορολογικής ασφάλειας και προβλεψιμότητας για τις επιχειρήσεις. Σε πολλές χώρες της ΕΕ, όπως το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ολλανδία κ.α., οι προκαταρκτικές φορολογικές αποφάσεις αποτελούν πρακτική δεκαετιών. Από τη διεθνή εμπειρία, οι αποφάσεις αυτές (advance tax rulings) παρέχουν επίσημη και κατά κανόνα δεσμευτική ερμηνεία για τη φορολογική μεταχείριση μελλοντικών συναλλαγών και μπορούν να εκδίδονται μετά από σχετικό αίτημα του φορολογούμενου. Είναι δυνατό να καλύπτουν ευρύ φάσμα θεμάτων φορολογικής μεταχείρισης και απευθύνονται τόσο σε πολυεθνικούς ομίλους και μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις όσο και σε φυσικά πρόσωπα. Η υιοθέτηση αντίστοιχου πλαισίου στην Ελλάδα αναμένεται να ενισχύσει τη φορολογική συμμόρφωση, να περιορίσει την αβεβαιότητα και να καταστήσει το επιχειρηματικό περιβάλλον πιο ελκυστικό για επενδύσεις.
Το Διοικητικό Δικαστήριο δεσμεύεται από αμετάκλητη αθωωτική απόφαση Ποινικού Δικαστηρίου σχετικά με την έκδοση εικονικών φορολογικών στοιχείων.
Ο φορολογικός έλεγχος επέβαλε σε φορολογούμενο πρόστιμα, για την έκδοση εικονικών φορολογικών στοιχείων κατά την διαχειριστική περίοδο 2003. Σε προγενέστερο χρόνο είχε ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του φορολογουμένου, με βάση τα ίδια πραγματικά περιστατικά, για το αδίκημα της έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Το αρμόδιο Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε αθωωτική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη, κρίνοντας ότι ο φορολογούμενος δεν συμμετείχε στη σύνταξη των εικονικών φορολογικών στοιχείων. Εντούτοις το Διοικητικό Πρωτοδικείο και στη συνέχεια το Διοικητικό Εφετείο, έκριναν ότι δεν δεσμεύονται από την αθωωτική απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου και επικύρωσαν τα πρόστιμα του φορολογικού ελέγχου. Το ΣτΕ έκρινε ότι το Εφετείο έσφαλε δεχόμενο ότι δεν δεσμεύεται από την ποινική απόφαση, κατ’ εφαρμογή του παλαιού νομοθετικού πλαισίου (ΣτΕ 818/2025).
Το ΣτΕ απεφάνθη για τις προϋποθέσεις επιμήκυνσης της παραγραφής βάσει διαδοχικής διοικητικής συνδρομής.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση, που αφορά φορολογία εισοδήματος, η αιτούσα ζήτησε ενώπιον του ΣτΕ την αναίρεση της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο δέχθηκε ότι οι πληροφορίες που διαβιβάστηκαν από τις βουλγαρικές αρχές στο πλαίσιο αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής και παρέπεμπαν σε εικονικές συναλλαγές μετά την πάροδο της πενταετούς παραγραφής, ήταν στοιχεία που δικαιολογούσαν την επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής. Η αναιρεσείουσα ισχυριζόμενη ότι τα στοιχεία αυτά ήταν ήδη γνωστά στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. εντός της πενταετούς προθεσμίας, υποστήριξε ότι οι πληροφορίες που διαβιβάστηκαν μετά την πάροδο αυτής δεν δικαιολογούν την επιμήκυνση της παραγραφής λόγω διαδοχικής αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής. Το ΣτΕ έκανε δεκτή την αίτηση της αναιρεσειούσας υποστηρίζοντας ότι η φορολογική αρχή όφειλε να ζητήσει τα στοιχεία αυτά εντός του χρόνου της πενταετούς παραγραφής και η υποχρέωσή της αυτή δεν μπορούσε να αρθεί, λόγω της δυσκολίας και της πολυπλοκότητας της επίδικης υπόθεσης, των αντικειμενικών δυσκολιών και της έλλειψης συνεργασίας της αναιρεσείουσας (ΣτΕ 1676/2023).
Εγγραφείτε στις ενημερώσεις μας