Υπενθυμίζεται ότι με τη νέα Οδηγία DAC7 προβλέπονται υποχρεώσεις συνεργασίας με τις φορολογικές αρχές για τους διαχειριστές ψηφιακών πλατφορμών που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, οι οποίοι οφείλουν να κοινοποιούν στις φορολογικές αρχές δεδομένα για πωλητές που αξιοποιούν την πλατφόρμα τους για δραστηριότητες όπως μισθώσεις ακίνητων και μέσων μεταφοράς, παροχή προσωπικών υπηρεσιών και πωλήσεις αγαθών. Τα στοιχεία που διαβιβάζονται για τους πωλητές αφορούν, μεταξύ άλλων, τον ΑΦΜ και στοιχεία ταυτοποίησης, το εισόδημα που αποκτούν μέσω της πλατφόρμας και στοιχεία για το ακίνητο στην περίπτωση εκμίσθωσης ακινήτων. Στην ίδια ως άνω προθεσμία, ενημερώνεται και το Τμήμα Διασύνδεσης σχετικά με την επιλογή εγγραφής σε άλλο κράτος μέλος και την απαλλαγή από την υποχρέωση υποβολής πληροφοριών ή μηδενικής αναφοράς (nil reporting) αναφορικά με το έτος 2023. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής στοιχείων και υποβολής ελλιπών ή ανακριβών πληροφοριών από τις ψηφιακές πλατφόρμες, επιβάλλονται πρόστιμα μεταξύ 100 και 300 ευρώ ανά δηλωτέο πωλητή. Σε περίπτωση που κατόπιν ελέγχου δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις υποβολής πληροφοριών σχετικά με κάθε δηλωτέο πωλητή, επιβάλλεται πρόστιμο 5.000 ευρώ για κάθε παράβαση και έως 500.000 ευρώ συνολικά, ενώ αν δεν συνεργάζονται στη διάρκεια ελέγχου το πρόστιμο ανέρχεται σε 2.500 ευρώ. Τέλος, εφόσον ο πωλητής δεν παρέχει τα απαιτούμενα στοιχεία στον διαχειριστή της πλατφόρμας, ο τελευταίος οφείλει να κλείνει τον λογαριασμό του πωλητή και να μην επιτρέπει να επανακαταχωριστεί στην πλατφόρμα ή παρακρατεί την πληρωμή του για όσο διάστημα δεν παρέχει τα ζητούμενα στοιχεία (Α.1016/2024).
Με πρόσφατη απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η επιβολή του Ειδικού Φόρου Ακινήτων (ΕΦΑ) σε εταιρίες οι οποίες επιλέγουν την ανωνυμία των πραγματικών ιδιοκτητών των ακινήτων δεν αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας, ανεξάρτητα από ποσοστό συμμετοχής τους στο μετοχικό της κεφάλαιο της ιδιοκτήτριας του ακίνητου. Η μη αποκάλυψη της ταυτότητας των πραγματικών κυρίων των ακινήτων, μέσω της παροχής πληροφοριών από τους υποκείμενους στον φόρο, αποτελεί το κριτήριο επιβολής του φόρου, ο οποίος, όμως, έχει ως αντικείμενο την ακίνητη περιουσία των βαρυνομένων που αποτελεί αντικειμενικό φοροδοτικό κριτήριο. Η απαίτηση αποκάλυψης της ταυτότητας των πραγματικών δικαιούχων αποβλέπει στην ανταλλαγή πληροφοριών προς εξακρίβωση και έλεγχο της ταυτότητας των φυσικών προσώπων που συμμετέχουν στις υποκείμενες στον φόρο εταιρίες και παρίσταται πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκομένου, από τον ν. 3091/2002, σκοπού υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής. Δεν είναι δυσανάλογη προς τον ως άνω ειδικότερο σκοπό της διακριβώσεως της αληθείας των υποβαλλομένων δηλώσεων στην περίπτωση που οι συμμετέχουσες στην υποκειμένες στον φόρο εταιρίες έχουν έδρα εκτός της ΕΕ (ΣτΕ 1312/2023).
Τα κέρδη που περιέρχονται στη μητρική εταιρία μπορούν να προκύψουν από την διανομή της θυγατρικής της καθώς και από περισσότερες διανομές υποθυγατρικών (εγγονών) της. Όταν μια μητρική εταιρία, λαμβάνει, ως μέτοχος της θυγατρικής της, διανεμηθέντα κέρδη, από το συνολικό ποσό του οφειλόμενου από αυτήν φόρου εισοδήματος έχει δικαίωμα να εκπέσει το ποσό του φόρου εισοδήματος της θυγατρικής εταιρίας, το οποίο αναλογεί επί των διανεμηθέντων κερδών, το ποσό του φόρου που ενδεχόμενα παρακρατήθηκε στα ίδια κέρδη από τη θυγατρική εταιρία και τα πιο πάνω ποσά φόρων τα οποία κατέβαλε κάθε χαμηλοτέρου επιπέδου θυγατρική (της αλυσίδας των θυγατρικών) τα οποία αναλογούν στα διανεμηθέντα από αυτήν κέρδη και τα οποία κτώνται τελικά από την ημεδαπή μητρική εταιρία μέσω της θυγατρικής της εταιρίας. Το δικαίωμα πλήρους πίστωσης του φόρου, ισόποσης με τον φόρο που καταβλήθηκε σε άλλη χώρα, παρέχεται όταν ο αναλογών στα κέρδη κάθε διανομής φόρος που επέβαλε το κράτος εγκατάστασης κάθε διανέμουσας εταιρίας είναι μικρότερος από τον επιβαλλόμενο στην Ελλάδα φόρο. Αντιθέτως, όταν ο αναλογών φόρος είναι μεγαλύτερος από τον επιβαλλόμενο στην Ελλάδα φόρο, το δικαίωμα έκπτωσης παρέχεται μόνο μέχρι του ύψος του φόρου εταιριών που οφείλει η δικαιούχος εταιρία, όχι και κατά το υπερβάλλον (ΣτΕ 646/2022).
