Υπό το συγκεκριμένο καθεστώς οι δικαιούχοι, φορολογικοί κάτοικοι αλλοδαπής, εφόσον επενδύουν κατ’ ελάχιστον 500.000€ επί ελληνικής επικράτειας, καθίστανται φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας και έχουν προνόμιο ως προς την φορολόγησή τους για εισόδημα αλλοδαπής. Με την καταβολή ετησίως κατ’ αποκοπή ποσού φόρου 100.000€, εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση τους για εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή και το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιών ή δωρεών περιουσίας που βρίσκεται στην αλλοδαπή. Η επένδυση, που διενεργείται με ίδια κεφάλαια είτε απευθείας είτε μέσω συμμετοχής σε νομικό πρόσωπο, δύναται να εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες: (α) αγορά ή ανέγερση ακινήτου στην Ελλάδα, (β) απόκτηση τίτλων συμμετοχής, μη εισηγμένων σε ρυθμιζόμενη αγορά, σε νομικό πρόσωπο με έδρα στην Ελλάδα, (γ) αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, (δ) εισφορά κεφαλαίου σε Οργανισμό Εναλλακτικών Επενδύσεων εγκατεστημένο στην Ελλάδα και (ε) αγορά μετοχών ή ομολόγων εταιριών με έδρα στην Ελλάδα, ή/και ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε ρυθμιζόμενες αγορές που λειτουργούν στην Ελλάδα.
Επισημαίνεται ότι η επένδυση πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός τριών ετών από την αίτηση υπαγωγής με ταυτόχρονη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας στην Ελλάδα και ο φορολογούμενος οφείλει να υποβάλει αίτημα διαπίστωσης της ολοκλήρωσης το αργότερο εντός διαστήματος 6 μηνών μετά την ολοκλήρωση αυτής. Ακόμη, η επένδυση πρέπει να διακρατείται για όλο το διάστημα υπαγωγής, το οποίο δύναται να διαρκέσει κατ’ ανώτατον 15 έτη, και για την παρακολούθησή της πρέπει να υποβάλλονται ετησίως τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά. Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα τροποποίησης του φυσικού αντικειμένου της επένδυσης, ωστόσο η νέα επένδυση θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός τριών μηνών από τη μερική ή ολική διακοπή διακράτησης της προηγούμενης επένδυσης. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ο επενδυτής δεν διακρατεί επένδυση για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών συνεχόμενα μετά τη διαπίστωση ολοκλήρωσής της, αίρεται η υπαγωγή στο καθεστώς από το οικείο φορολογικό έτος και εφεξής φορολογείται με τις γενικές διατάξεις ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδας (ΚΥΑ 46834/2023).
Η παραχώρηση κατοικίας σε εργαζόμενο από εργοδότη (φυσικό ή νομικό πρόσωπο),στα πλαίσια πρόσκαιρης μετακίνησης σε άλλη εγκατάσταση του τελευταίου για προσδιορισμένο χρονικό διάστημα, τόσο προς εκπλήρωση υποχρεώσεων που απορρέουν από την μισθωτική-εργασιακή τους σχέση, όσο και προς κάλυψη επιγενόμενων ή έκτακτων αναγκών της επιχείρησης (ασθένεια εργαζομένου, άδεια κύησης/ανατροφής τέκνου κτλ), δεν συνιστά παροχή σε είδος που προσαυξάνει το ετήσιο εισόδημα του εργαζομένου, και κατά συνέπεια δεν υπόκειται σε φορολόγηση ως εισόδημα από μισθωτή εργασία. Υπενθυμίζουμε πως οι παροχές σε είδος συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία στην αγοραία τους αξία, και πιο συγκεκριμένα η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητη κατοικίας σε ποσοστό 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Επίσης, τονίζεται πως η παραχώρηση κατοικίας σε εργαζόμενο που μετακινείται σε άλλο τόπο προς ανάληψη καθηκόντων διευθυντικού στελέχους, η αγοραία αξία της παροχής φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία (Ε.2035/2023).
