Αυτή τη στιγμή, οι φορολογικές αρχές δεν διαθέτουν τις αναγκαίες πληροφορίες που απαιτούνται για την παρακολούθηση των εσόδων που προκύπτουν με τη χρήση κρυπτοστοιχείων, καθώς αυτά αποτελούν αντικείμενο εύκολης και ανώνυμης διασυνοριακής ανταλλαγής. Με τη νέα Οδηγία, θα δημιουργηθούν ενιαίοι κανόνες, αντικαθιστώντας τους εθνικούς κανόνες που διέπουν επί του παρόντος την έκδοση, τη διαπραγμάτευση και τη φύλαξη των κρυπτογραφημένων περιουσιακών στοιχείων. Επιγραμματικά, οι πάροχοι κρυπτοστοιχείων που είναι εγκατεστημένοι στην ΕΕ θα είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν τις συναλλαγές πελατών που διαμένουν στην ΕΕ, ενώ τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τα κρυπτονομίσματα και τα ψηφιακά νομίσματα κεντρικών τραπεζών. Ακόμα, προβλέπεται η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών σε διασυνοριακές αποφάσεις που χρησιμοποιούνται από φυσικά πρόσωπα και η καθιέρωση ενός κοινού συστήματος επιβολής ελάχιστων προστίμων για τη μη συμμόρφωση. Οι νέοι κανόνες αναμένεται να τεθούν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2026.
Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έρχεται να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα νομολογία (ΔεφΑθ 574/2022, ΔΠρΑθ 14749/2019), κρίνοντας πως η ζημία που υπέστη η μητρική εταιρεία από τη διάθεση stock options στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τους εργαζομένους συνδεδεμένης εταιρείας αναγνωρίζεται φορολογικά, δεδομένου ότι σκοπός του κινήτρου αυτού είναι η σύνδεση της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας με αυτή των παραπάνω προσώπων ενώ, παράλληλα, η οικονομική κατάσταση μιας μητρικής εταιρείας είναι συνδεδεμένη μ’ αυτήν των θυγατρικών της εταιρειών. Κατά συνέπεια, υφίσταται ενιαία φορολογική μεταχείριση της ανακύπτουσας ζημίας κατά την χορήγηση του δικαιώματος προαίρεσης, χωρίς να λαμβάνει χώρα διάκριση μεταξύ των νομικών οντοτήτων (μητρικής και συνδεδεμένων-θυγατρικών). Μέχρι σήμερα, η φορολογική αρχή δεν αναγνωρίζει τη ζημία αυτή φορολογικά, τόσο στο πλαίσιο ελέγχων όσο και μέσω παλαιότερων αποφάσεων της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Υπενθυμίζεται ότι οι δικαιούχοι των stock options φορολογούνται για την ωφέλεια από την προνομιακή τιμή με συντελεστή 15%, ως υπεραξία, κατά τη μεταβίβαση των μετοχών που απέκτησαν, υπό την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα θα έχουν διακρατηθεί για τουλάχιστον 24 μήνες(4865/2022, ΔΠρΑθ.).
Υπενθυμίζουμε ότι οι θεωρούμενες ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες απαιτείται, στις λογιστικές εγγραφές της επιχείρησης, να συνοδεύονται από όλα τα πρόσφορα παραστατικά και λοιπά στοιχεία που αποδεικνύουν τον παραγωγικό τους χαρακτήρα. Ήδη, σε προηγούμενη νομολογία του ΣτΕ έχει κριθεί ότι για να ληφθούν υπόψη τα παραστατικά αυτά και να επιφέρουν την επιθυμητή έκπτωση, θα πρέπει αφενός να έχουν εκδοθεί νομοτύπως και να μην είναι πλαστά και αφετέρου να αναφέρονται σε πραγματοποιηθείσα παραγωγική δαπάνη της επιχείρησης και να περιλαμβάνουν όλο το απαραίτητο βάσει νόμου περιεχόμενο. Πρόσφατα, το ΣτΕ, στο πλαίσιο σχετικής υπόθεσης, έκρινε ότι νομίμως δεν αναγνωρίστηκαν προς έκπτωση δαπάνες, οι οποίες στις λογιστικές εγγραφές της επιχείρησης, συνοδεύονταν από παραστατικά ελλιπή και μη δυνάμενα να αποδείξουν τον παραγωγικό χαρακτήρα αυτών. Το ΣτΕ έλαβε υπόψη επίσης ότι αν και η επιχείρηση είχε το βάρος απόδειξης της παραγωγικότητας των δαπανών της προκειμένου να επιτύχει την έκπτωση αυτών, εντούτοις, δεν προσκόμισε, στο στάδιο του δειγματοληπτικού ελέγχου της φορολογικής αρχής, κανένα επιπλέον έγγραφο, στοιχείο ή δικαιολογητικό που θα μπορούσε να θεραπεύσει τις ανωτέρω ελλείψεις. Μάλιστα, η ανωτέρω μη έκπτωση κρίθηκε νόμιμη χωρίς να θεωρηθεί ότι η μη προσκόμιση ή η προσκόμιση ελλιπών παραστατικών και λοιπών αποδεικτικών στοιχείων εκ μέρους της επιχείρησης, οφείλεται σε υπαιτιότητά της ή συνιστά οποιαδήποτε παραβίαση της ισχύουσας νομοθεσίας και του ΚΒΣ. (ΣτΕ 835/2022)
Πιο συγκεκριμένα, σε τέλος χαρτοσήμου δεν υπόκειται ο οποιοσδήποτε τρεχούμενος δοσοληπτικός λογαριασμός, δηλαδή οποιοσδήποτε αλληλόχρεος λογαριασμός, ο οποίος κινείται για διάφορους λόγους με χρεοπιστώσεις μεταξύ δύο προσώπων που τελούν σε θέση δανειστή και οφειλέτη, που δύναται να εναλλάσσεται ανάλογα με την εκάστοτε καταχωρημένη πράξη στον αντίστοιχο λογαριασμό, αλλά μόνο αυτός, ο οποίος έχει ως αιτία δανειακή σύμβαση, που εμφανίζει, δηλαδή, την κίνηση σύμβασης δανείου. Λαμβάνοντας υπόψιν και τις γενικές αρχές του κώδικα τελών χαρτοσήμου, προκειμένου να επιβληθεί το αναλογικό τέλος, πρέπει τα στοιχεία της συμφωνίας αυτής να προκύπτουν είτε από τη σχετική σύμβαση βέβαιης χρονολογίας, στην οποία να δηλώνεται η δόση ορισμένου ποσού χρημάτων με τη συμφωνία αποδόσεώς του, είτε από την εγγραφή στα βιβλία του επιτηδευματία, η οποία, αναπληρώνοντας το σχετικό έγγραφο περί δανείου, πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της σύμβασης δανείου (Δ.Εφ.Αθ. 466/2021).
