Πιο συγκεκριμένα, η Αρχή κατά της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες καθώς και οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές θα έχουν άμεσα, χωρίς κανέναν περιορισμό και χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση του οικείου προσώπου πρόσβαση στα στοιχεία που βρίσκονται καταχωρημένα στο Κεντρικό Μητρώο. Επιπλέον, τα υπόχρεα πρόσωπα θα έχουν και αυτά άμεσα, χωρίς κανέναν περιορισμό και χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση του οικείου προσώπου πρόσβαση στα ανωτέρα στοιχεία αποκλειστικά για τους σκοπούς της άσκησης των μέτρων δέουσας επιμέλειας ως προς τους πελάτες τους σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στον Ν. 4557/2018, αφού πρώτα αποδείξουν την πελατειακή σχέση, το είδος της καθώς και την χρονική της διάρκεια. Περαιτέρω, για την περίπτωση νομικών προσώπων που κατέχουν ποσοστό μετοχών ή ιδιοκτησιακό δικαίωμα άλλων νομικών προσώπων, τα υπόχρεα πρόσωπα θα έχουν πρόσβαση μόνο στα στοιχεία των τελικών πραγματικών δικαιούχων. Για την πρόσβαση των υπόχρεων προσώπων στο Κεντρικό Μητρώο καθορίζεται ετήσιο τέλος ύψους €120 ενώ για τα φυσικά πρόσωπα, καθορίζεται τέλος ύψους €5 ανά αναζήτηση. Τέλος, η έναρξη παραγωγικής λειτουργίας της πρόσβασης στο Κεντρικό Μητρώο για τα υπόχρεα πρόσωπα εκκινεί στις 01-11-2022 και για το ευρύτερο κοινό στις 01-12-2022.
Πιο συγκεκριμένα, με πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ αποσαφηνίστηκε πως για τη θεμελίωση της φορολογικής εξουσίας ενός κράτους απαιτείται η ύπαρξη επαρκούς συνδετικού στοιχείου του φορολογουμένου με αυτό. Στην περίπτωση, μάλιστα, όπου ανακύπτει ανάγκη διευθέτησης περίπτωσης διπλής κατοικίας, ο φορολογούμενος θεωρείται κάτοικος του κράτους, με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς. Εν προκειμένω, η αρμόδια Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα για τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας της αιτούσας από την Ελλάδα στην Ελβετία, με την αιτιολογία ότι η αιτούσα είχε την ιδιότητα της προέδρου Δ.Σ. δύο ανωνύμων ημεδαπών εταιριών και της νομίμου εκπροσώπου τεσσάρων υποκαταστημάτων αλλοδαπών εταιριών στην Ελλάδα. Εντούτοις, η αιτούσα ισχυρίστηκε πως τα υποκαταστήματα αυτά δεν εμπίπτουν στην έννοια των ημεδαπών εταιριών εφόσον διατηρούν την ίδια νομική προσωπικότητα με την αλλοδαπή μητρική τους, ότι προ πολλού έχει απωλέσει την ιδιότητα του Προέδρου και δεν είναι μέλος στο Δ.Σ. της εταιρίας, ότι δεν έχει λάβει εντός του κρίσιμου έτους κανενός είδους αμοιβή ή εισόδημα ούτε άσκησε κάποια δραστηριότητα στις εταιρίες με τις οποίες είναι συνδεδεμένο το ΑΦΜ της και ότι, μάλιστα, εδώ και δύο έτη κατοικεί με τα ανήλικα τέκνα της στην Ελβετία, όπου εργάζεται ως τραπεζική υπάλληλος. Με βάση τα παραπάνω, το ΣτΕ απεφάνθη πως η κρίση της Διοίκησης δεν ήταν επαρκής και νομίμως αιτιολογημένη και έκρινε πως τα προσκομισθέντα στοιχεία επαρκούν για την έγκριση του αιτήματος μεταβολής της φορολογικής της κατοικίας. (ΣτΕ 1243/2021)
Συγκεκριμένα, αναμένεται να επεκταθεί η δυνατότητα ρύθμισης οφειλών προς τον ΕΦΚΑ από τις 12 σε 24 δόσεις με ελάχιστο μηνιαίο ποσό τα 50 ευρώ, διπλασιασμός δηλαδή των δόσεων και εναρμόνιση με τον αριθμό που ισχύει και επί των φορολογικών οφειλών σήμερα ενώπιον των ΔΟΥ. Ακόμη, σε περιπτώσεις οφειλετών που έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, αυτή κατόπιν ρύθμισης θα παύει και θα τίθεται στο αρχείο για όσο χρονικό διάστημα τηρείται η ρύθμιση. Επιπλέον, επέρχεται πλέον και νομοθετικά συμμόρφωση με τη νομολογία του ΣτΕ, με την καθιέρωση της δεκαετούς παραγραφής των οφειλών έναντι όλων των τέως ταμείων, για εκείνους εις βάρος των οποίων δεν έχουν βεβαιωθεί οφειλές εντός του ως άνω χρονικού διαστήματος. Έως σήμερα η νομοθετική πρόβλεψη της παραγραφής ήταν εικοσαετής και είχε κριθεί αντισυνταγματική από το ΣτΕ ως υπερβολικά μεγάλο διάστημα παραγραφής. Μάλιστα, από το 2027 και έπειτα αναμένεται η εναρμόνιση του χρόνου παραγραφής με τα ισχύοντα επί φορολογικών οφειλών και ειδικότερα μείωση του ορίου της παραγραφής στην πενταετία. Ακόμη, πρόκειται να καταργηθεί η ειδική εισφορά ποσοστού 1% ασφαλισμένων του τέως Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων. Τέλος, μειωμένο ποσοστό αναπηρίας (από 67% σε 50%) θα απαιτείται σε συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων, προκειμένου να λαμβάνουν τις παροχές αναπηρίας. Η εν λόγω ρύθμιση φαίνεται να αφορά κυρίως παλαιούς ασφαλισμένους (προ 1993) ΟΑΕΕ, ΝΑΤ και ΟΓΑ και θεωρείται ως μία αρχή προς την ενιαιοποίηση των κανόνων συντάξεων αναπηρίας.
